Χειρουργική Στόματος

Στο ιατρείο πραγματοποιούνται όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις με την βοήθεια εξειδικευμένου γναθοχειρουργού, όπως εξαγωγές εγκλείστων φρονιμιτών, ακρορριζεκτομές, αφαίρεση κύστεων κλπ.

Εξαγωγές

Χειρουργικές εξαγωγές φρονιμιτών

Είναι γεγονός ότι οι φρονιμίτες είναι πολύ πιο επιρρεπείς στη δημιουργία σοβαρών προβλημάτων στοματικής υγείας από ότι τα υπόλοιπα δόντια. Αυτά μπορεί να επηρεάσουν τον ίδιο τον φρονιμίτη, τα ούλα, το οστό της γνάθου, αλλά και τα διπλανά δόντια. Ο οδοντίατρος μπορεί να συστήσει την εξαγωγή φρονιμίτη όταν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με εξαγωγή του δοντιού. Οι κυριότερες οδοντιατρικές καταστάσεις που επιβάλλουν την εξαγωγή ενός φρονιμίτη είναι:

  • Έγκλειστοι φρονιμίτες, που παραμένουν ‘παγιδευμένοι’ μέσα στη γνάθο και προκαλούν έντονο πόνο.
  • Ημιέγκλειστοι φρονιμίτες, που έχουν ανατείλει μερικώς από τη γνάθο.
  • Περιστεφανίτιδα, μια μορφή περιοδοντικής λοίμωξης συνήθης σε ημιέγκλειστους φρονιμίτες
  • Βλάβη σε διπλανό δόντι, είτε άμεσα λόγω επαφής είτε έμμεσα λόγω ανάπτυξης περιοδοντίτιδας, αποστήματος, κλπ.
  • Τραυματισμοί μαλακών ιστών, όταν ο φρονιμίτης έχει ανατείλει στραβά και τραυματίζει το μάγουλο ή τη γλώσσα.
  • Ορθοδοντικές ανωμαλίες, λόγω της πίεσης που ασκείται στα υπόλοιπα δόντια.

Όταν εκδηλωθεί κάποιο από αυτά τα προβλήματα ή εκτιμάται ακτινογραφικά ότι θα δημιουργηθεί στο άμεσο μέλλον, ο οδοντίατρος θα επιλέξει την εξαγωγή του φρονιμίτη, με στόχο την ανακούφιση του ασθενή από τον έντονο πόνο και τα άλλα συμπτώματα, αλλά και την προστασία των παρακείμενων δοντιών και των περιοδοντικών ιστών.

Ακρορριζεκτομή

Σε κάποιες ακρορριζικές αλλοιώσεις χρειάζεται μετά την ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) και εκτομή του ακρορριζίου του δοντιού (ακρορριζεκτομή). Πρόκειται για μια πολύ απλή επέμβαση κατά την οποία αφαιρείται η ενδοστική αλλοίωση που σχετίζεται με το δόντι καθώς και τα 3 τελευταία χιλιοστά της ρίζας του υπεύθυνου δοντιού, προκειμένου να προληφθεί νέα υποτροπή της ακρορριζικής αλλοίωσης

Εμφυτεύματα

Τι είναι τα οδοντικά εμφυτεύματα;

Τα οδοντικά εμφυτεύματα, είναι κατασκευές από τιτάνιο που μοιάζουν με το σχήμα της ρίζας ενός δοντιού. Αποτελούν τον πλέον σύγχρονο τρόπο αντικατάστασης ενός ή περισσοτέρων δοντιών. Η βιωσιμότητα τους είναι πάρα πολύ καλή, μετρώντας έως και 30 χρόνια σε στόματα ασθενών.

Σκέφτομαι να μην αντικαταστήσω το δόντι που έχασα. Πειράζει;

Η απώλεια ενός ή και παραπάνω δοντιών έχει δυσάρεστες συνέπειες όπως την περιορισμένη ικανότητα μάσησης, τη μετακίνηση των γειτονικών δοντιών, τον πόνο, αλλά και την έλλειψη αυτοπεποίθησης που προκαλείται από ένα μη ελκυστικό χαμόγελο.

Σε περιπτώσεις απώλειας δοντιών παρατηρείται επίσης η απορρόφηση του οστού που συγκρατούσε τα δόντια, με επακόλουθη την ατροφία των γνάθων και τελικά αισθητικές αλλαγές στο πρόσωπο.

Και αν θέλω να αντικαταστήσω τελικά το δόντι που έχασα, ποιά είναι η διαδικασία;

Παρόλο που οι κλασσικές γέφυρες είναι ακόμα στη φαρέτρα μας για να αντικαταστήσουν απωλεσθέντα δόντια, εντούτοις απαιτούν τον τροχισμό των διπλανών δοντιών που θα στηρίξουν την αποκατάσταση, οπότε θυσιάζονται δυο διπλανά και πιθανόν υγιή δόντια για να αντικατασταθεί ένα. Από την άλλη, οι οδοντοστοιχίες είναι κινητές εργασίες που μπορεί να δημιουργούν τραύματα ή δυσκολίες στην ομιλία αλλά και αισθητικά προβλήματα.

Σε αντιδιαστολή με όλα τα προηγούμενα, τα εμφυτεύματα αποτελούν μια θαυμάσια εναλλακτική λύση. Τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα τους είναι ότι δεν απαιτούν τροχισμό των διπλανών δοντιών, εμφανίζουν αποδεδειγμένα τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας σε σχέση με όλες τις εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές και εμποδίζουν την περαιτέρω απώλεια οστού. Όταν, δε, εφαρμοστούν σε ασθενείς με οδοντοστοιχίες, ανάλογα με τον αριθμό τους, μπορούν να προσφέρουν μια ασύγκριτα σταθερή οδοντοστοιχία. Το σημαντικότερο, ίσως, είναι ότι βελτιώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που τα φέρουν.

Και πώς μπαίνουν τα εμφυτεύματα;

Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται με τοπική αναισθησία, με μια τεχνική ακριβείας που διασφαλίζει την σωστή τους θέση στο χώρο. Συνήθως καλύπτονται με τα ούλα και παραμένουν στην γνάθο από 3-6 μήνες για να ενωθούν με το οστό που τα περιβάλλει. Στο διάστημα αυτό οι ασθενείς μας χρησιμοποιούν προσωρινές γέφυρες ή οδοντοστοιχίες ώστε να μπορούν να λειτουργούν ικανοποιητικά. Μετά την πάροδο της περιόδου αναμονής τα εμφυτεύματα αποκαλύπτονται και αρχίζει η κατασκευή της προσθετικής εργασίας που θα στηρίζουν.

Πονάει η τοποθέτησή τους;

Η όλη διαδικασία γίνεται με τοπική αναισθησία οπότε ο πόνος εξαλείφεται. Οι περισσότεροι ασθενείς δηλώνουν πως η ενόχληση μετά την τοποθέτηση τους ήταν πολύ ηπιότερη σε σχέση με αυτό που περίμεναν. Η όποια τυχόν ενόχληση ελέγχεται με ένα ήπιο παυσίπονο.

Πρέπει να τοποθετηθεί ένα εμφύτευμα για κάθε ένα δόντι που έχει χαθεί;

Όχι. Μπορούν να τοποθετηθούν λιγότερα εμφυτεύματα και πάνω σε αυτά να στηριχθεί μια γέφυρα όπως ακριβώς θα στηριζόταν και σε φυσικά δόντια. Από την άλλη πλευρά είναι πλεονεκτικότερο να αντικαθίστανται τα πίσω δόντια με ένα εμφύτευμα για κάθε χαμένο δόντι, έτσι ώστε να μπορούν να αντέξουν στις δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά την μάσηση.

Κάθε ασθενής είναι μοναδικός και αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστή οντότητα προκειμένου να αποφασιστεί ο ακριβής αριθμός εμφυτευμάτων που χρειάζονται για να καλυφθούν οι ανάγκες του.

Μήπως η ηλικία μου είναι απαγορευτική;

Σε γενικές γραμμές η ηλικία δεν παίζει ρόλο. Ο γιατρός θα πρέπει όμως να έχει ενημερωθεί για τυχόν προβλήματα υγείας του ασθενούς. Η επιθυμία για βελτίωση της ποιότητας ζωής είναι περισσότερο σημαντική από την ηλικία, όταν κάποιος προσπαθεί να αποφασίσει αν θέλει να θεραπευτεί με οδοντικά εμφυτεύματα.

Πόσο κρατάνε τα οδοντικά εμφυτεύματα;

Τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες δείχνουν πως τα οδοντικά εμφυτεύματα παραμένουν επιτυχημένα ακόμη και μετά από 30 χρόνια χρήσης, με ποσοστό επιβίωσης των προσθετικών εργασιών που στηρίζουν πάνω από 95% στα 10 χρόνια. Τα εμφυτεύματα έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι μόνιμα. Παρόλα αυτά, τόσο η υγιεινή τους, όπως και οι τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο για τον έλεγχο τους είναι απαραίτητη.

Είμαι ο κατάλληλος ασθενής για εμφυτεύματα;

Ο οδοντίατρος θα εξετάσει αν υπάρχει κατάλληλη ποσότητα οστού ώστε να τοποθετηθεί το εμφύτευμα. Ενδεχομένως να χρειαστεί λεπτομερής ακτινογραφικός έλεγχος με πανοραμικές ή αξονικές τομογραφίες για να εξακριβωθεί η ακριβής ποσότητα του διαθέσιμου οστού

Πόσο κοστίζουν;

Το κόστος της θεραπείας ποικίλλει και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως ο αριθμός των δοντιών που θα αντικατασταθούν και ο αριθμός των εμφυτευμάτων που θα τα στηρίζουν.

Το σημαντικότερο είναι ότι μακροπρόθεσμα η λύση με οδοντικά εμφυτεύματα αποδεικνύεται οικονομικότερη των εναλλακτικών διότι οι εργασίες σε εμφυτεύματα αντέχουν περισσότερο στον χρόνο και δεν χρειάζονται αντικατάσταση.

Προσθετική

Η κινητή προσθετική είναι ο κλασσικός κλάδος της προσθετικής που περιλαμβάνει τις εργασίες που αφαιρούνται από τον ασθενή και αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια ένα χρήσιμο εργαλείο του οδοντιάτρου όταν οι ασθενείς για οποιονδήποτε λόγο δεν επιθυμούν την αποκατάσταση με εμφυτεύματα.

Ολικές οδοντοστοιχίες:

Είναι οι γνωστές «μασέλες». Πρόκειται για εργασίες από ακρυλικό υλικό, που αναπληρώνουν όλα τα δόντια καθώς και πιθανές απώλειες μαλακών ιστών. Στηρίζονται στον βλεννογόνο του ασθενούς (ούλα) και καλύπτουν τις λειτουργικές, βιολογικές και αισθητικές ανάγκες των ασθενών που τις επιλέγουν.

Μερικές οδοντοστοιχίες:

Πρόκειται για οδοντοστοιχίες με ακρυλικά δόντια πάνω σε μεταλλικό σκελετό που καλύπτεται με ροζ ακρυλικό ώστε να προσομοιάζει με ούλα. Αναπληρώνουν μόνο τα δόντια που λείπουν κ στηρίζονται σε υπάρχοντα ούλα και δόντια ή θήκες που ήδη υπάρχουν στο στόμα.


Οι ολοκεραμικές αποκαταστάσεις αφορούν στεφάνες ή γέφυρες οι οποίες κατασκευάζονται μόνο από πορσελάνη χωρίς μεταλλικό σκελετό. Το υλικό είναι εξαιρετικής αντοχής και πλήρως βιοσυμβατό. Γίνονται τόσο σε πρόσθια όσο και σε οπίσθια δόντια. Ειδικά σε περιπτώσεις όπου τα ούλα έχουν υποχωρήσει και φαίνεται ένα γκρι «κολλάρο», λόγω της παρουσίας μετάλλου εσωτερικά της αποκατάστασης, η χρήση των ολοκεραμικών αποκαταστάσεων δίνει την λύση.

Είναι πιο αισθητικές από τις κλασσικές στεφάνες-γέφυρες μιας και η απουσία μετάλλου στο εσωτερικό προσδίδει το απόλυτο αισθητικό αποτέλεσμα επιτρέποντας στο φως να την διαπερνά όπως ακριβώς και σε ένα φυσικό δόντι.

Η όλη διαδικασία είναι εντελώς ανώδυνη. Είναι η ιδανικότερη λύση όταν επιθυμούμε να κλείσουμε τα κενά μεταξύ των προσθίων δοντιών ή να καλύψουμε τα δόντια που έχουν χρωματιστεί ή έχουν ξεθωριάσει. Μπορούν να αντικαταστήσουν και παλιές αποκαταστάσεις, ανανεώνοντας ριζικά την αισθητική και το χαμόγελο. Το αποτέλεσμα θα ικανοποιήσει και τους πιο δύσκολους στον τομέα της αισθητικής!


Οι στεφάνες (θήκες) και οι γέφυρες χρησιμοποιούνται για αντικατάσταση δοντιών που έχουν μεγάλη απώλεια οδοντικής ουσίας. Μια θήκη καλύπτει περιμετρικά το δόντι για να το προστατεύσει ή για να βελτιώσει την εμφάνισή του αλλάζοντας το σχήμα του, το χρώμα του (ειδικά σε περιπτώσεις δυσχρωμιών) ή και το μέγεθός του.

Η διαδικασία περιλαμβάνει τροχισμό των δοντιών, ώστε να αποκτηθεί ο αναγκαίος χώρος για να μπει η στεφάνη. Κατόπιν λαμβάνεται αποτύπωμα με μαλακό υλικό, το οποίο στέλνεται στον οδοντοτεχνίτη. Κατασκευάζεται έτσι ένας μεταλλικός σκελετός που ακολούθως καλύπτεται-χτίζεται με πορσελάνη. Τα τροχισμένα δόντια καλύπτονται από προσωρινές θήκες, οι οποίες έχουν πολύ καλή αισθητική και επιτρέπουν στον ασθενή να λειτουργεί πλήρως.

Οι τελικές στεφάνες-γέφυρες συγκολλούνται στα δόντια, αυξάνοντας έτσι και την αντοχή των τελευταίων, ειδικά όταν πρόκειται περί απονευρωμένων δοντιών. Μετά και από τις τελευταίες ρυθμίσεις, ο ασθενής μπορεί άμεσα να τις χρησιμοποιήσει.

Αισθητική

Πρόκειται για ελάχιστα επεμβατικές κατασκευές είτε από πολυμερές υλικό είτε από πορσελάνη.

Χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις που χρειάζεται να ενισχυθεί το δόντι εξαιτίας απώλειας μεγάλης ποσότητας οδοντικής ουσίας. Επίσης, είναι η ιδανικότερη λύση σε περιπτώσεις που χρειάζεται να δημιουργηθεί σωστό σημείο επαφής.

Το ένθετο-επένθετο-υπερένθετο δομείται από τον οδοντοτεχνίτη εκτός στόματος μετά από λήψη αποτυπώματος στο ιατρείο. Η υπερκατασκευή αυτή συγκολλάται στο δόντι με ειδική διαδικασία και η πρόγνωση της βιωσιμότητάς της είναι άριστη.

Η εν λόγω κατασκευή αναπληρώνει το δόντι που λείπει καλύπτοντάς το σαν “καπάκι”. Είναι μεγαλύτερης αντοχής από ένα απλό σφράγισμα και ακόμα καλύτερης αισθητικής. Σε σχέση με τις στεφάνες (θήκες) είναι πιο συντηρητική διαδικασία, επειδή δεν τροχίζεται όλο το δόντι περιμετρικά- απλά συμπληρώνεται με την κατασκευή αυτή το τμήμα του δοντιού που λείπει. Επιπλέον, αν κριθεί αναγκαίο στο μέλλον, το δόντι θα είναι δυνατόν να τροχιστεί προκειμένου να τοποθετηθεί στεφάνη..


Πρόκειται για λεπτές φλοίδες πορσελάνης, συνηθέστερα από διπυριτικό λίθιο. Για την τοποθέτησή τους απαιτούνται 2 ραντεβού.

Στο πρώτο ραντεβού ο οδοντίατρος παίρνει αποτύπωμα των δοντιών στα οποία έχει επέμβει. Αναλύεται έτσι η σύγκλειση (ο τρόπος δηλαδή που κλείνουν τα δόντια μεταξύ τους). Το αποτύπωμα αποστέλλεται κατόπιν στον οδοντοτεχνίτη, ο οποίος θα κατασκευάσει την όψη. Επιπλέον, λαμβάνονται φωτογραφίες του χαμόγελου του ασθενούς, οι οποίες αποτελούν σημαντικό βοήθημα στην επικοινωνία γιατρού και οδοντοτεχνίτη.

Στο δεύτερο ραντεβού οι όψεις δοκιμάζονται και συγκολλούνται. Είναι δυνατόν να αλλάξουμε έτσι το σχήμα, χρώμα και μέγεθος των δοντιών, να ισιώσουμε στραβά δόντια, να κλείσουμε κενά, να μεγαλώσουμε μικρά δόντια και γενικά να αντιμετωπίσουμε τα αισθητικά προβλήματα που συχνότερα ταλαιπωρούν τους ασθενείς μας.

Πλεονεκτήματα των όψεων που τοποθετούνται στο ιατρείο μας είναι ότι παρουσιάζουν αντοχή παρόμοια με αυτή των φυσικών δοντιών, μιας και η διαδικασία συγκόλλησης τηρεί συγκεκριμένο πρωτόκολλα και γίνεται με τα πλέον σύγχρονα και ποιοτικά υλικά. Περαιτέρω, σε αντίθεση με τις όψεις από σύνθετη ρητίνη, οι όψεις πορσελάνης δεν αποχρωματίζονται.

Οι όψεις πορσελάνης είναι ότι καλύτερο έχει να προσφέρει αύτη τη στιγμή η οδοντιατρική από άποψη αισθητικής, με πολλές δυνατότητες αισθητικών παρεμβάσεων και διόρθωσης τυχόν προβλημάτων.


Είναι φλοίδες από υλικό σφραγίσματος (ρητίνη) που τοποθετούνται στην μπροστινή επιφάνεια των δοντιών.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η όψη κατασκευάζεται από τον οδοντίατρο άμεσα, σε ένα μόλις ραντεβού. Το χρώμα προσομοιάζει σε αυτό του δοντιού έτσι ώστε να μην ξεχωρίζει από αυτό.

Οι λόγοι που επιβάλλουν την θεραπεία με όψεις ρητίνης είναι συνήθως αισθητικοί, με σκοπό να αλλάξει το σχήμα, το χρώμα, το μέγεθος και το μήκος των δοντιών. Μπορούν να διορθωθούν κλίσεις, κηλίδες δοντιών, καθώς και να κλείσουν κενά μεταξύ των δοντιών.

Στο τέλος οι επιφάνειες γυαλίζονται και στιλβώνονται, έτσι ώστε να προκύψει ένα πλήρως αισθητικό αποτέλεσμα που θα ικανοποιεί και ασθενή και γιατρό. Συχνά η όλη διαδικασία δεν απαιτεί πάνω από ένα ραντεβού και ο ασθενής μπορεί να είναι πλήρως λειτουργικός άμεσα.


Πρόκειται για μια διαδικασία η οποία προσφέρει όχι μόνο ένα εντυπωσιακό χαμόγελο αλλά ενισχύει και την αυτοπεποίθηση του ατόμου.

Πώς γίνεται η λεύκανση;

Η λεύκανση γίνεται με τοποθέτηση υλικού είτε απευθείας πάνω στα δόντια είτε μέσα σε ειδικούς νάρθηκες που φορά ο ασθενής. Πρόκειται για μια διαδικασία η οποία προσφέρει ένα εντυπωσιακό χαμόγελο και ενισχύει την αυτοπεποίθηση του ατόμου.

Χρειάζομαι λεύκανση;

Ναι, ειδικά όταν το φυσικό χρώμα της αδαμαντίνης έχει αλλάξει και έχει γίνει καφέ, κίτρινο ή γκρι. Με την λεύκανση απομακρύνουμε τις χρωστικές αυτές. Επίσης όταν τα δόντια έχουν απονευρωθεί και σταδιακά έχουν σκουρύνει, η λεύκανση είναι αυτή που, με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας, θα μας δώσει τη λύση.

Θα πονέσει η λεύκανση;

Η λεύκανση σε γενικές γραμμές μια ανώδυνη διαδικασία. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να δημιουργήσει ευαισθησία στα δόντια, ειδικά όταν αυτά έχουν υποστεί κατάγματα, ή έχουν εκτεθειμένες ρίζες. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει και ένας μικρός ερεθισμός στα ούλα ο οποίος δεν προβληματίζει.

Η ενόχληση σταματά σχεδόν αμέσως με το τέλος της λεύκανσης.

Έχω ακούσει ότι η λεύκανση καταστρέφει τα δόντια. Είναι αλήθεια;

Όχι. Με την καθοδήγηση του οδοντιάτρου, η διαδικασία της λεύκανσης είναι απόλυτα ασφαλής και ελεγχόμενη.

Πόσο θα κρατήσει το αποτέλεσμα της λεύκανσης;

Αυτό διαφέρει από άτομο σε άτομο. Πολλοί παράγοντες θα καθορίσουν την διάρκεια αυτή. Ο τρόπος ζωής και οι διάφορες διατροφικές συνήθεις θα επηρεάσουν τη διάρκεια της λεύκανσης. Ενδεικτικά, η μεγάλη συχνότητα κατανάλωσης αναψυκτικών, κόκκινου κρασιού, τσαγιού και καφέ καθώς και το κάπνισμα επηρεάζουν σοβαρά τη διαχρονικότητα της λεύκανσης.

Θα πρέπει να κάνω συχνά λεύκανση για να κρατήσω το αποτέλεσμα;

Ανάλογα με τον τρόπο ζωής και τις συνήθειες, όπως ειπώθηκε και προηγουμένως, η διάρκεια της λεύκανσης μπορεί να ποικίλλει. Για να διατηρηθεί, επομένως ένα αστραφτερό χαμόγελο όσο το δυνατόν περισσότερο θα πρέπει να γίνονται επαναληπτικές δόσεις τόσο συχνότερα, όσο πιο επιβαρυντικοί είναι οι παράγοντες που δρουν αρνητικά στη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος.

Ποιες είναι οι μέθοδοι λεύκανσης;

Υπάρχουν τρεις μέθοδοι με τις οποίες γίνεται η λεύκανση. Η πρώτη μέθοδος γίνεται στο ιατρείο, με εφαρμογή του υλικού στο στόμα του ασθενούς μετά από απομόνωση των ούλων, ώστε να μην δημιουργηθεί πρόβλημα από την επαφή του υλικού με αυτά. Γίνονται μια η δυο εφαρμογές, ανάλογα με το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η διαδικασία διαρκεί περίπου μια ώρα.

Η δεύτερη μέθοδος γίνεται με ειδικούς νάρθηκες στο σπίτι. Ο οδοντίατρος θα πάρει αποτυπώματα των δοντιών, προκειμένου να κατασκευαστούν ειδικοί νάρθηκες. Μαζί με την παράδοση των ναρθήκων και του υλικού στον ασθενή, ο οδοντίατρος θα δώσει και συγκεκριμένες οδηγίες εφαρμογής. Ο οδοντίατρος θα συστήσει στον ασθενή και την διάρκεια εφαρμογής, ανάλογα με το εκάστοτε περιστατικό. Συνήθως οι νάρθηκες φοριούνται από 4 έως 8 ώρες.

Η τρίτη μέθοδος ουσιαστικά αποτελεί συνδυασμό των δυο προηγούμενων. Αρχικά γίνεται η θεραπεία στο ιατρείο και μετά στο σπίτι. Ο τρίτος αυτός τρόπος θεωρείται εκείνος που προσφέρει το πιο σταθερό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου.

Από ποια ηλικία και μετά συστήνεται η λεύκανση;

Από την ηλικία των 18 και μετά.

Μπορώ μόνος μου να κάνω λεύκανση;

Αυστηρά όχι. Η λεύκανση δεν έχει κανέναν απολύτως κίνδυνο αρκεί να γίνεται κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του θεράποντος ιατρού και να είναι προσαρμοσμένη στις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε ασθενούς.


Οι εμφράξεις είναι τα γνωστά σφραγίσματα. Χρησιμοποιούνται για να αποκαταστήσουν την μορφολογία των δοντιών που έχει καταστραφεί λόγω τερηδόνας, κατάγματος, αποτριβής κ.α. Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν μαύρα σφραγίσματα από αμάλγαμα αλλά πλέον, με την εξέλιξη των σύνθετων ρητινών, τα λευκά σφραγίσματα έχουν κυριαρχήσει. Οι ρητίνες διαθέτουν χρωματολόγια τα οποία βοηθούν στο να προσομοιάζει εντελώς ένα λευκό σφράγισμα με το δόντι σε τέτοιο βαθμό που δεν ξεχωρίζει από αυτό και, για αυτόν ακριβώς το λόγο χρησιμοποιούνται και για αντικατάσταση παλιών εμφράξεων αμαλγάματος.

Το θετικό της αποκατάστασης με λευκά σφραγίσματα είναι ότι το υλικό συγκολλάται στο δόντι με μια αυστηρή διαδικασία. Ως εκ τούτου, τα λευκά σφραγίσματα γίνονται σχεδόν πάντα με χρήση ελαστικού απομονωτήρα.

Η διαδικασία συνήθως ξεκινά με τοπική αναισθησία στην περιοχή του δοντιού. Τοποθετείται ένα ειδικό λάστιχο το οποίο ονομάζεται «απομονωτήρας» και ξεχωρίζει την περιοχή στην οποία θα επέμβουμε από το υπόλοιπο στόμα. Ο απομονωτήρας είναι απαραίτητος για την προστασία τόσο του δοντιού που θα αποκατασταθεί όσο και των μαλακών μορίων (μάγουλα, γλώσσα) γύρω από αυτό. Στη συνέχεια αφαιρείται η τερηδόνα ή το παλιό σφράγισμα και, μετά από τον καθαρισμό της κοιλότητας, τοποθετείται ένας αδροποιητικός παράγοντας που θα προετοιμάσει την επιφάνεια του δοντιού να δεχτεί το υλικό του σφραγίσματος. Στη συνέχεια τοποθετείται ένας συγκολλητικός παράγοντας σε μια ή δυο φάσεις και φωτοπολυμερίζεται. Η ρητίνη τοποθετείται σε στρώσεις που δεν ξεπερνούν τα 2mm και φωτοπολυμερίζεται και αυτή. Ακολουθεί στη συνέχεια η ρύθμιση της σύγκλεισης και η λείανση και στίλβωση του σφραγίσματος. Οι εμφράξεις από σύνθετη ρητίνη εκτός από το αισθητικό πλεονέκτημα προσφέρουν αυξημένη αντοχή λόγω της συγκόλλησης που κάνουν με το δόντι, μικρότερη αποκοπή οδοντικής ουσίας για τον ίδιο λόγο, δυνατότητα επιδιόρθωσης τους καθώς και το γεγονός ότι ο ασθενής μπορεί να φάει αμέσως μετά.

  • 1
  • 2
  • 3(current)